Prima Aprillis to święto dla amatorów i efekciarzy. Wie o tym 30-letni Marek, którego życie to pasmo slapsticków, na których widok wszyscy wybuchają pełnym zażenowania śmiechem.
– Odkąd dowiedziałem się, że moje życie to żart, coraz rzadziej się śmieję – wyznaje Marek, który może i przez chwilę myślał, by być stand-uperem, ale poszedł na open majka i okazało się, że nikogo nie bawi jego szloch. Marek przeżywa dzień żartów i szydery każdego dnia i w Prima Aprillis wcale nie zamierza się swoim życiem afiszować. Dziś znowu w życiu mu nie wyszło – parówki zamieniły się w zupę, zgubił ulubionego banana, a napotkany w drodze do toalety chrząszcz okazał się chrabąszczem. – Dzień jak co dzień – zauważa 30-latek i zamiast codziennego egzystowania z soundtrackiem śmiechu z offu, puszcza sobie Marsz Żałobny. Jutro jego życie wróci do normy – wszystko na nowo przemieni się w nieśmieszny kawał, po którym wszystkich postronnych przechodzą ciarki żenady. Marek zgubi telefon, breloczek z mamutem i sens życia, a odnajdzie humor w obliczu redukcji zatrudnienia, zerwania z dziewczyną i rozgotowanego kalafiora. –To, że nie wyśmiewa mnie mój pies uważam za wystarczający fart – zauważa 30-latek. Choć to bez znaczenia, skoro całe jego życie to żart. To jest ASZdziennik. Wszystkie cytaty i wydarzenia zostały zmyślone.