Dramat Artura Rojka w Mikołajki. Chciałby dostać jakąś fajną płytę, ale wszystkie już zna

– Co roku mamy z nim ten sam problem – zdradza nam przyjaciel Artura proszący o anonimowość. – Zawsze zamawiamy u The Quietusa ich niepublikowane drugie i trzecie setki płyt roku, przepuszczamy przez filtr < 1000 odsłuchów na Spotify i szukamy pobocznych projektów i zapomnianych dem tych artystów, ale od jakiegoś roku jedziemy już właściwie na oparach.

O tym, że i w tym roku nie będzie łatwo, boleśnie przekonali się pierwsi znajomi Artura Rojka, którzy usiłowali zaskoczyć go czymś niszowym, a niechcący wymierzyli mu policzek w twarz.

– O... no tak, mieli być w tym roku na Offie, ale trochę mi się osłuchali – powiedział o debiutanckiej EP-ce neo-soulowego kwartetu z Konga.

– Wow... Saint Abdullah... Fajnie będzie na chwilę wrócić do irańskiego mainstreamu, Chaciński ostatnio mi o nich przypomniał... – próbował udawać radość Artur Rojek, gdy nad ranem ktoś popełnił największe prezentowe faux pas w swoim życiu.

– To jakby naczelnemu "Gazety Magnotofonowej" polecić takiego nowego polskiego artystę Błażeja Króla – łapie się za głowę bliski przyjaciel muzyka. – Temat Europy, Ameryk i Bliskiego Wschodu zamknęliśmy dwa lata temu, teraz szczęścia można szukać najwyżej w tanzańskim electrofolku albo koreańskim neo-cowpunku, a i to tym którego jeszcze nie ma na SoundCloudzie.

Jak dotąd wszystko wskazuje na to, że będą to kolejne smutne święta Artura Rojka.