10 gier towarzyskich, które umilą każdy festiwal

Bez obaw.

Oto siedem emocjonujących gier towarzyskich, które umilą każdy wyjazd na Open'era, OFF-a, Audioriver lub Przystanek Woodstock.

Gra terenowa.

W przerwie między koncertami a jedzeniem niespodziewanie rozdziela się grupa znajomych. Sygnał do rozpoczęcia zabawy daje gracz, który jako pierwszy zorientował się, że na początku było ich trochę więcej. Rozgrywkę utrudniają rozładowane smartfony i brak zasięgu. Wygrywa zagubiona osoba, która jako pierwsza znajdzie sobie nową ekipę.

Gra psychologiczna.

Gracze na minutę przed rozpoczęciem koncertu headlinera ustawiają się w kolejce do szeregu przenośnych toalet i czekają, aż jedna z nich wreszcie się zwolni. Nikt nie wygrywa.

Gra dla osób powyżej 28 roku życia.

Po całym terenie festiwalu rozbiega się 60 tysięcy nastolatków i jedna mniej dołężna osoba zwana na potrzeby gry "starcem". "Starzec" musi znaleźć i delikatnie dotknąć ramienia osoby urodzonej przed 1990 rokiem. Dotknięta osoba staje się "starcem" i zabawa zaczyna się od nowa. Poklepywanie muzyków zaproszonych na festiwal jako gwiazdy tylko ze względu na swoją artystyczną przeszłość nie liczy się.

Gra w oszukiwanie samego siebie.

Wygrywa ten, komu namiot nie odpłynie w nieznane wraz z głównym nurtem nowo powstałego potoku.

Decyzyjna gra losowa.

Teren zabawy przygotowują organizatorzy festiwalu. Na kilka tygodni przed imprezą planują koncerty dwóch twoich ulubionych zespołów w tym samym czasie na scenach, które dzieli 20 minut szybkiego marszu. Gracze muszą zdecydować który koncert wybrać. Przegrywa ten, który łudząc się, że zdąży dobiec z jednego na drugi, zgubi po drodze całą przyjemność z koncertów.

Gra survivalowa.

Wygrywa nastolatka, która będzie pamiętać o zdjęciu opaski festiwalowej przed powrotem do domu.

Gra dla cierpliwych.

Gracz ustawia się w tłumie oczekującym na koncert pod sceną. Z godnością musi wytrzymać łokcie roztańczonej młodzieży uderzające miarowo w żebra oraz muskające w twarz fale rozpuszczonych włosów dziewcząt. Wygrywa ten, kto dotrwa w tym samym miejscu do bisów.

Gra plenerowa.

Optymistycznie nastawieni do życia festiwalowicze wychodzą na koncert bez kaloszy i płaszcza przeciwdeszczowego. Wygrywa ten, kto jako pierwszy pogodzi się z losem i chlupiącymi trampkami.

Gra na spostrzegawczość.

Grę zaczyna osoba wybierająca miejsce na polu namiotowym. W czasie zabawy trwającej do końca festiwalu grupa zbiera zastrzeżenia co do lokalizacji, m.in. głośnych sąsiadów, nasłonecznienie i utrudniające wygodny sen wyboiste podłoże. Wygrywa festiwalowicz, który zauważy i wytknie najwięcej niedogodności.

Gra doskonale sprawdza się także przy wyborze miejsca, z którego grupa będzie wspólnie oglądać koncert: wygrywa ten, kto między rozmowami sąsiadów zdoła usłyszeć muzykę i odniesie najmniejsze obrażenia od kaloszy crowdsurfujących nastolatków.

Gra umysłowa.

Do zabawy potrzebna będzie duża wyobraźnia oraz wzrost nie wyższy niż 1,6 metra. Gracz staje w dowolnym dogodnym dla siebie miejscu. Po chwili na skrawek wolnego terenu przed nim wchodzi rosły mężczyzna o wzroście równym lub bliskim 2 metrom. Zadaniem gracza jest wyobrażenie sobie i opisanie kolegom scenicznej prezencji artysty, którego koncert słyszał, ale ani przez chwilę go nie widział.

Zabawę mogą ułatwić okoliczni festiwalowicze ze smartfonami o dużej przekątnej ekranu, na których gracz może śledzić przebieg koncertu.