Przeczytaliśmy "Prawdę", książkę o wciskaniu kitu. Oto szczera recenzja [SPOILER: 2/10]

OK, ta anegdota została zmyślona. Skłodowska-Curie nigdy nie powiedziała też np., że "nauka bez astrologii jest ślepa, astrologia bez nauki - niema", ale taki cytat fajnie poparłby naszą tezę o wyższości chiromancji nad fizyką kwantową, więc postanowiliśmy go jej przypisać. Komu to przeszkadza?

Nikomu. Marii Curie-Skłodowskiej też nie. Oprócz jednego zdesperowanego pisarza.

Tom Phillips, autor popularnonaukowej książki "Prawda", w ogóle nie potrafi docenić dyskretnego uroku manipulacji. Mamy 2020 rok i każdemu wolno negować osiągnięcia medycyny, globalne ocieplenie czy prawa kobiet. A Phillips bezczelnie próbuje odebrać nam to prawo. Oto 5 dowodów, że nie warto czytać jego książki

Po książkę sięgałem z nadzieją na odważną krytykę przestarzałej dziennikarskiej rzetelności i przereklamowanego naukowego dochodzenia do prawdy. Niestety - autor całkowicie poległ na tym polu. Największy problem "Prawdy" Phillipsa to kurczowe trzymanie się faktów. Autor otwarcie przyznaje, że na research i fact-checking do książki zmarnował okrągły rok swojego życia. Dla porównania, mój wpis o dobroczynnym wpływie węgla kamiennego na wydolność ludzkich płuc zajął mi tylko 45 sekund, a w ciągu godziny był podany dalej 620 razy przez najważniejsze konta alt-medowe w Polsce. Twitter vs Nauka: 1:0.

Książka próbuje ponownie zrzucić na ludzi ciężar weryfikacji tego, co czytają na Facebooku albo słyszą w głównych wydaniach wiadomości w TV. Autor naprawdę prosi czytelników, żeby do każdego tweeta podchodzili krytycznie i sprawdzali źródła.

Próbuje tym samym ograniczyć wolność do nazywania opinii faktem, a faktu opinią. Nie ma za grosz szacunku dla naszego czasu: oczekuje, że zamiast kliknąć "share" będziemy ślęczeć nad encyklopediami i sprawdzać, czy aby ktoś nie próbuje wcisnąć nam kitu.

Phillips na 320 stronach swojej książki drwi z antyestablishmentowej postawy teoretyków Płaskiej Ziemi i oczernia kreatywnych uzdrowicieli, którzy mieli odwagę robić majątek na wszczepianiu impotentom koźlich jąder. Czy Phillips, ten samozwańczy wielbiciel "metody naukowej" i racjonalizmu, wszczepił sobie kiedyś koźle jądra, by sprawdzić, czy rzeczywiście nie działają? Szczerze wątpimy.

Choć autor "Prawdy" nigdy nosa poza Ziemię nie wystawił, to śmiało obraża nowojorską gazetę "Sun", która zasłynęła niegdyś cyklem artykułów o odkryciu zaawansowanej cywilizacji na Księżycu. Skąd Phillips może wiedzieć, co znajduje się po drugiej, ciemnej stronie Księżyca? I dlaczego szkaluje kreatywnych dziennikarzy? I w czym przeszkadzają mu ludzie-nietoperze, o których w samych superlatywach wypowiadał się dziennikarz "Sun"?

"Prawda" oczernia wielu polityków, w tym zasłużonego dla postprawdy Donalda Trumpa.

- Wciąż jesteśmy wprowadzani w błąd przez polityków, media, sprzedawców i tak dalej, i prawdziwy problem polega na tym, że to działa – wszyscy jesteśmy frajerami podatnymi na wierzenie w zręcznie podane bujdy - pisze Phillips, próbując odebrać nam prawo do bycia frajerami.

Bo taki prezydent USA może pochwalić się przemówieniem, w którym udało mu się wygłosić 125 fałszywych oświadczeń i teorii w ciągu 120 minut. A czym może pochwalić się sam autor? Chyba tylko obaleniem teorii spiskowych, mechanizmów politycznych manipulacji i schematów dezinformacji na 320 stronach, których w sumie to nie przeczytaliśmy, bo wszystkie opinie na temat książki znaleźliśmy na wiarygodnej grupy na Fejsie.

Nie polecamy nikomu, kto ceni sobie dezinformację i wygodne życie we własnej bańce informacyjnej.